Kim Lerouge

EMDR is een psychotherapeutische benadering, ontwikkeld in 1987 door Francine Shapiro, doctor in psychologie. Francine Shapiro heeft deze methode ontdekt tijdens een wandeling in een park, toen ze daar met zorgwekkende  gedachten en erg gespannen rondliep, haar bezorgdheid opeens verminderde en ze zichzelf opgelucht begon te voelen. Toen ze probeerde te achterhalen hoe dat kwam, realiseerde ze  zich dat ze spontaan snelle oogbewegingen had gemaakt en dat daarbij een veelheid aan gedachten door haar heen waren gegaan. Misschien hadden de snelle oogbewegingen iets te maken met het feit dat ze zich beter voelde. Ze ging dit idee onderzoeken, eerst bij vrijwilligers en daarna bij veteranen van de Vietnamoorlog. Aangemoedigd door de positieve resultaten zette ze haar onderzoek rond het effect van de oogewegingen verder en maakte het tot onderwerp van een doctoraal proefschrift.

 

Welke processen zijn werkzaam bij EMDR?

EMDR vertegenwoordigt een specifieke methode binnen een ruimer theoretisch model, ‘Adaptive Information Processing’ (AIP) genaamd.  Deze term verwijst naar een aangeboren capaciteit van het brein om moeilijke levenservaringen te verwerken en te komen tot een adaptieve oplossing. Het AIP-model zegt dat het informatieverwerkingssysteem van de hersenen geblokkeerd kan geraken als gevolg van een psychisch trauma en dat specifieke methoden, zoals EMDR, catalysator kunnen zijn voor een effectieve informatieverwerking die leidt tot een snelle en adaptieve verwerking van het trauma. 
Herinneringen, die op een dysfunctionele manier zijn opgeslagen, liggen aan de basis van pathologie. Hierbij zijn aspecten van de traumatische beleving op zintuigelijk, lichamelijk, emotioneel, cognitief vlak opgeslagen in dysfunctionele geheugennetwerken. EMDR maakt het mogelijk toegang te krijgen tot deze dysfunctionele geheugennetwerken en te zorgen voor een aangepaste informatieverwerking zodat de dysfunctionele opgeslagen herinneringen alsnog worden verwerkt en op bewust niveau toegankelijk worden zonder dat ze nog een emotionele lading oproepen.

 

Voor wie is EMDR bedoeld?

EMDR is bedoeld voor volwassenen maar ook voor kinderen die traumatische ervaringen hebben meegemaakt zoals: fysisch of psychisch geweld, een ongeluk, seksueel misbruik, een natuurramp, oorlog, etc.. Maar ook voor de behandeling van verscheidene psychische stoornissen zoals: depressie, verslavingen, eetstoornissen, paniekaanvallen, fobieën, dwangstoornissen of psychosomatische aandoeningen, voor zover die gebaseerd zijn op onverwerkte herinneringen.

 

Wat zijn de contra-indicaties voor EMDR?

Ernstige persoonlijkheidsstoornissen en psychose evenals suicidaliteit en ernstige acute hartproblemen worden door de meeste therapeuten beschouwd als een tegenindicatie. Het is aan elke therapeut om in functie van zijn ervaring en deskundigheid voor elk van zijn cliënten de voor- en nadelen van een EMDR-behandeling af te wegen.

 

Welke voordelen heeft EMDR in vergelijking met andere psychotherapeutische methoden?

Het voordeel van EMDR ligt in de snelheid en de efficiëntie van de behandeling. Een enkelvoudige trauma (bijv. een auto-ongeluk zonder gewonden of doden, meegemaakt door een stabiel persoon) en een eenvoudige fobie (bvb vliegangst) kunnen in enkele sessies worden opgelost (1 à 5 sessies). Complexe trauma’s (bijv. fysieke of seksuele mishandeling gedurende een lange periode) en veralgemeende angst (een buitenmatige angst die betrekking kan hebben op diverse situaties of gebeurtenissen) vragen een langere voorbereiding en een langduriger therapie.
Bij de behandeling van deze laatstgenoemde problematiek blijft EMDR nuttig maar dient deze geïntegreerd te worden in een ruimere psychotherapeutische benadering, waarbij de therapeut tevens gebruikt maakt van andere technieken waarmee hij vertrouwd is. 
In meer ernstige gevallen kan het jaren duren vooraleer het aangewezen is om via EMDR aan verwerking te doen. We spreken in die gevallen ook over EMDR maar waarbij de focus vooral ligt op het voorbereiden, dat wil zeggen het stabiliseren, hulpbronnen bij de cliënt te versterken, om zo te komen tot een stabieler evenwicht bij de cliënt.

 

 

Bron: website www.emdr-belgium.be